Odmiana imienia Zefirynka przez przypadki

Zefirynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zefirynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zefirynki

Celownik
(komu? czemu?):Zefirynce

Biernik
(kogo? co?):Zefirynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zefirynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zefirynce

Wołacz
(hej!):Zefirynko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZefirynkaDla mnie było już jasne, ze Zefirynka umiera.
Na drugie imię mam Zefirynka.
Dobrze, że Zefirynka grzecznie śpi.
Zefirynka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Zefirynka ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZefirynkiLubię śpiewać zwłaszcza dla Zefirynki.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Zefirynki.
Póki co dodaję zdjęcia Zefirynki z wakacji.
Dziadek Zefirynki w tym czasie miał chorą rękę.
Postawa Zefirynki była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZefirynceTym razem nie damy Zefirynce dojść do głosu.
Mam nadzieję, że Zefirynce również się podoba.
Coś muszę Zefirynce powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Zefirynce święta nabrały nowego wymiaru.
Opowiadam Zefirynce o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
ZefirynkęW końcu obudzili Zefirynkę, żeby ich ratował.
Spojrzał na Zefirynkę i uśmiechnął się.
Patrzył na Zefirynkę z pełnym zgrozy podziwem.
Spojrzał na Zefirynkę z zaciekawieniem.
Zdjęcie przesłane przez Zefirynkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZefirynkąWczoraj wracamy z Zefirynką od lekarza.
Rozmawiam z Zefirynką.
Oboje z Zefirynką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Siedzieliśmy z Zefirynką na kanapie.
Zostanę tu tylko z Zefirynką i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZefirynceW powrotnej drodze myślał o Zefirynce.
Pamiętajmy o Zefirynce i jej rodzinie.
Przy Zefirynce zapomniałem o wszystkim.
Mówimy tu oczywiście o Zefirynce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Zefirynce.

Wołacz:
(hej!)
ZefirynkoHej Zefirynko!
Zefirynko! Wróć do mnie!
Dzień dobry Zefirynko!
Dobranoc Zefirynko!
Witaj Zefirynko!