Odmiana imienia Zefireczka przez przypadki

Zefireczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zefireczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zefireczki

Celownik
(komu? czemu?):Zefireczce

Biernik
(kogo? co?):Zefireczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zefireczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zefireczce

Wołacz
(hej!):Zefireczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZefireczkaAutorem niniejszego tekstu jest Zefireczka.
Zefireczka nie umie grać na gitarze.
Zefireczka chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Zefireczka.
Dziś Zefireczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZefireczkiTata Zefireczki sam opatrzył mi nogę.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Zefireczki.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Zefireczki słychać.
Postanowiłam zadzwonić do Zefireczki.
Najbardziej polubiłam ojca Zefireczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZefireczceJa na pewno przekaże swój procent Zefireczce.
Zszedłem z drogi Zefireczce i usiadłem w fotelu.
Przyglądam się Zefireczce.
Chciałam szybko pochwalić się Zefireczce.
Nie wiem, co powiedzieć Zefireczce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZefireczkęSpojrzałam na Zefireczkę jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzał na Zefireczkę z zaciekawieniem.
Pożegnali w końcu Zefireczkę i wyszli razem.
Spojrzałem znacząco na Zefireczkę.
Patrzył na Zefireczkę z pełnym zgrozy podziwem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZefireczkąSiedzieliśmy z Zefireczką przy basenie.
Siedzieliśmy z Zefireczką na kanapie.
Razem z Zefireczką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Śpiewam z Zefireczką.
Oboje z Zefireczką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZefireczceNo a teraz trochę więcej o Zefireczce.
Mamrotał coś o Zefireczce, gdy podtrzymywał się ściany.
To jest pieśń o Zefireczce.
Śpiewam o Zefireczce.
Piszę o Zefireczce.

Wołacz:
(hej!)
ZefireczkoZefireczko! Gdzie jesteś?
Zefireczko! Uważaj!
Dzień dobry Zefireczko!
Witaj Zefireczko!
Cześć Zefireczko!