Odmiana imienia Zeńka przez przypadki

Zeńka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zeńka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zeńki

Celownik
(komu? czemu?):Zeńce

Biernik
(kogo? co?):Zeńkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Zeńką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zeńce

Wołacz
(hej!):Zeńko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZeńkaW domu Zeńka często urządza rodzicom pokazy mody.
Zeńka nie umie grać na gitarze.
Co robi Zeńka?
Zeńka nie umie śpiewać.
Za chwilę wróci Zeńka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZeńkiW słuchawce usłyszałam głos Zeńki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Zeńki.
Postanowiłam zadzwonić do Zeńki.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Zeńki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Zeńki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZeńceOpowiadam Zeńce o swoich zainteresowaniach.
Tego Zeńce było już za wiele.
Mam nadzieję, że Zeńce również się podoba.
Zeńce oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc Zeńce.

Biernik:
(kogo? co?)
ZeńkęPrzeprosiłam Zeńkę i poszłam dalej.
Podchodzi, całuje Zeńkę i idzie do wyjścia.
Odprowadziłam Zeńkę do wyjścia.
Lubię Zeńkę.
Spojrzał na Zeńkę z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZeńkąRazem z Zeńką znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Oboje z Zeńką wybuchliśmy śmiechem.
Jadę z Zeńką na dyskotekę.
Idę na spacer z Zeńką.
Siedzieliśmy z Zeńką na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZeńceChcę wiedzieć, co myślisz o Zeńce.
Dobrze, że wspomniałeś o Zeńce.
Kiedyś tam chciałam napisać o Zeńce.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Zeńce.
Więcej o Zeńce znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
ZeńkoDziękuję Zeńko za rozmowę!
Zeńko! Wróć do mnie!
Dobranoc Zeńko!
Dobry wieczór Zeńko!
Zeńko! Gdzie jesteś?