Odmiana imienia Zdziesułek przez przypadki

Zdziesułek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zdziesułek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zdziesułka

Celownik
(komu? czemu?):Zdziesułkowi

Biernik
(kogo? co?):Zdziesułka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zdziesułkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zdziesułku

Wołacz
(hej!):Zdziesułku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZdziesułekCo robi Zdziesułek?
Zdziesułek tego nie widzi.
Zdziesułek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zdziesułek.
Na drugie imię mam Zdziesułek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZdziesułkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Zdziesułka.
Tata Zdziesułka sam opatrzył mi nogę.
Tata Zdziesułka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Pożyczę od Zdziesułka samochód i możemy jechać.
Tato Zdziesułka produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZdziesułkowiNapisałem wiersz dzięki Zdziesułkowi.
Zostawiam Zdziesułkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Nie wiem, co powiedzieć Zdziesułkowi.
Słoik z kawą wyleciał Zdziesułkowi z rąk.
Rozalia z troską przyglądała się Zdziesułkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ZdziesułkaZdjęcie przesłane przez Zdziesułka.
Zdziesułka zaczęło to nieco irytować.
Na Zdziesułka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Chwyciła Zdziesułka za rękaw płaszcza.
Spojrzała na Zdziesułka jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZdziesułkiemZostanę tu tylko ze Zdziesułkiem i chłopakami.
Zginął w pojedynku ze Zdziesułkiem.
Ja ze Zdziesułkiem chcemy się przebrać za wampiry.
Ale można sobie zrobić zdjęcie ze Zdziesułkiem.
Siedzieliśmy ze Zdziesułkiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZdziesułkuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Zdziesułku.
Czasami myślę sobie o Zdziesułku.
Przygotowuje książkę o Zdziesułku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Zdziesułku.
Dobrze, że wspomniałeś o Zdziesułku.

Wołacz:
(hej!)
ZdziesułkuZdziesułku! Gdzie jesteś?
Witaj Zdziesułku!
Dobranoc Zdziesułku!
Hej Zdziesułku!
Dzień dobry Zdziesułku!