Odmiana imienia Zdziebudeczek przez przypadki

Zdziebudeczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zdziebudeczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zdziebudeczka

Celownik
(komu? czemu?):Zdziebudeczku

Biernik
(kogo? co?):Zdziebudeczkowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Zdziebudeczka!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZdziebudeczekPierwszą osobą którą zobaczyłem była Zdziebudeczek.
Zdziebudeczek nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Zdziebudeczek grzecznie śpi.
Zdziebudeczek nie umie śpiewać.
Gdzie jest Zdziebudeczek?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZdziebudeczkaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Zdziebudeczka.
Postawa Zdziebudeczka była zupełnie inna.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Zdziebudeczka.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Zdziebudeczka.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Zdziebudeczka.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZdziebudeczkuSłoik z kawą wyleciał Zdziebudeczku z rąk.
Zaproponowałem Zdziebudeczku dwa tematy.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zdziebudeczku coś się stało.
Dzięki Zdziebudeczku święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Zdziebudeczku list.

Biernik:
(kogo? co?)
ZdziebudeczkowiPodchodzi, całuje Zdziebudeczkowi i idzie do wyjścia.
Lubię Zdziebudeczkowi.
Spoglądam na Zdziebudeczkowi.
Spojrzałam na Zdziebudeczkowi.
Spojrzał na Zdziebudeczkowi z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Oboje ze wybuchliśmy śmiechem.
Idę na spacer ze .
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze .
Sprzątam pokój ze .
Siedzieliśmy ze na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
To jest pieśń o .
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o .
Wszyscy dyskutują o .
Pamiętajmy o i jej rodzinie.
A przecież nikt inaczej o nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
ZdziebudeczkaDobranoc Zdziebudeczka!
Hej Zdziebudeczka!
Dzień dobry Zdziebudeczka!
Cześć Zdziebudeczka!
Dziękuję Zdziebudeczka za rozmowę!