Odmiana imienia Zdziebąd przez przypadki

Zdziebąd imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zdziebąd

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zdziebąda

Celownik
(komu? czemu?):Zdziebądowi

Biernik
(kogo? co?):Zdziebąda

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zdziebądem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zdziebądzie

Wołacz
(hej!):Zdziebądzie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZdziebądNa drugie imię mam Zdziebąd.
Zdziebąd chce pójść ze mną na dyskotekę.
Ma na imię Zdziebąd.
Gdzie jest Zdziebąd?
Dziś Zdziebąd ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZdziebądaMuszę pochwalić pomysł Zdziebąda.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Zdziebąda.
Póki co dodaję zdjęcia Zdziebąda z wakacji.
Zbieramy na nowy wózek dla Zdziebąda.
Rodzina Zdziebąda wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZdziebądowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Zdziebądowi.
Zostawiam Zdziebądowi karteczkę i już mnie nie ma.
Oczywiście każdy przyzna rację Zdziebądowi.
Nie wiem, co powiedzieć Zdziebądowi.
Proszę Zdziebądowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
ZdziebądaPoszłam dalej i wtedy poznałam Zdziebąda.
Przyniesiona przez Zdziebąda kawa okazała się tą nieco gorszą.
W Zdziebąda nagle coś wstąpiło.
Kacper patrzył na Zdziebąda ze zdumieniem.
Lubię Zdziebąda.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZdziebądemPracuję ze Zdziebądem.
Razem ze Zdziebądem zrobiłyśmy obiad.
Weekend spędzony ze Zdziebądem był przesympatyczny.
Dorota spotkała się ze Zdziebądem.
Idę na spacer ze Zdziebądem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZdziebądzieMyślałam cały czas tylko o Zdziebądzie.
Powoli spełniam swoje marzenia o Zdziebądzie.
W powrotnej drodze myślał o Zdziebądzie.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Zdziebądzie.
Wczoraj wspomniałam o Zdziebądzie z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
ZdziebądzieHej Zdziebądzie!
Cześć Zdziebądzie!
Dobry wieczór Zdziebądzie!
Dobranoc Zdziebądzie!
Dziękuję Zdziebądzie za rozmowę!