Odmiana imienia Zduś przez przypadki

Zduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Zdusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zdusia

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zdusiem

Wołacz
(hej!):Zdusiowi!

Przykłady odmiany imienia Zduś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Zduś

Dopiero do mnie dotarło, że Zduś już tu jest.
Dobrze, że Zduś grzecznie śpi.
Zduś chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Zduś.
Jak już wiecie mam na imię Zduś.

Dopełniacz (kogo? czego?):

Uroda miała potężną moc.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu .
Lubię śpiewać zwłaszcza dla .
Ręka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przedwczoraj były urodziny .

Celownik (komu? czemu?): Zdusiu

Oczywiście każdy przyzna rację Zdusiu.
Korzysta z okazji, by wyznać Zdusiu miłość.
Opowiadam Zdusiu o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Zdusiu.
Dzięki Zdusiu mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?):

Spojrzała na jeszcze raz.
Spojrzałam na jak dopisuje kolejne literki.
Na spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na ze zdumieniem.
Postaram się namówić na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Zdusia

Siedzieliśmy ze Zdusia na ławce w parku.
Siedzieliśmy ze Zdusia przy basenie.
Ja ze Zdusia coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się ze Zdusia.
Pracuję razem ze Zdusia.

Miejscownik (o kim? o czym?): Zdusiem

Myślał o Zdusiem i o swoim życiu.
Przygotowuje książkę o Zdusiem.
Na pewno słyszałyście o Zdusiem.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Zdusiem.
Pamiętajmy o Zdusiem i jej rodzinie.

Wołacz (hej!): Zdusiowi

Dzień dobry Zdusiowi!
Zdusiowi! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Zdusiowi!?
Hej Zdusiowi!
Witaj Zdusiowi!