Odmiana imienia Zduś przez przypadki

Zduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zdusia

Celownik
(komu? czemu?):Zdusiowi

Biernik
(kogo? co?):Zdusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zdusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zdusiu

Wołacz
(hej!):Zdusiu!

Przykłady odmiany imienia Zduś” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Zduś

Dopiero do mnie dotarło, że Zduś już tu jest.
Dobrze, że Zduś grzecznie śpi.
Zduś chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Zduś.
Jak już wiecie mam na imię Zduś.

Dopełniacz (kogo? czego?): Zdusia

Uroda Zdusia miała potężną moc.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Zdusia.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Zdusia.
Ręka Zdusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przedwczoraj były urodziny Zdusia.

Celownik (komu? czemu?): Zdusiowi

Oczywiście każdy przyzna rację Zdusiowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Zdusiowi miłość.
Opowiadam Zdusiowi o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Zdusiowi.
Dzięki Zdusiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik (kogo? co?): Zdusia

Spojrzała na Zdusia jeszcze raz.
Spojrzałam na Zdusia jak dopisuje kolejne literki.
Na Zdusia spłynęła niewymowna ulga.
Kacper patrzył na Zdusia ze zdumieniem.
Postaram się namówić Zdusia na spacer.

Narzędnik (z kim? z czym?): Zdusiem

Siedzieliśmy ze Zdusiem na ławce w parku.
Siedzieliśmy ze Zdusiem przy basenie.
Ja ze Zdusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dorota spotkała się ze Zdusiem.
Pracuję razem ze Zdusiem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Zdusiu

Myślał o Zdusiu i o swoim życiu.
Przygotowuje książkę o Zdusiu.
Na pewno słyszałyście o Zdusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Zdusiu.
Pamiętajmy o Zdusiu i jej rodzinie.

Wołacz (hej!): Zdusiu

Dzień dobry Zdusiu!
Zdusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Zdusiu!?
Hej Zdusiu!
Witaj Zdusiu!