Odmiana imienia Zdamir przez przypadki

Zdamir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zdamir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zdamira

Celownik
(komu? czemu?):Zdamirowi

Biernik
(kogo? co?):Zdamira

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zdamirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zdamirze

Wołacz
(hej!):Zdamirze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZdamirZdamir wraca do domu.
W domu Zdamir często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Zdamir z lasu.
Dobrze, że Zdamir grzecznie śpi.
Zdamir tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZdamiraPostanowiłam zadzwonić do Zdamira.
Przez cały dzień czułam wzrok Zdamira na sobie.
Przyglądałam się dłoniom Zdamira.
Tata Zdamira sam opatrzył mi nogę.
Na korytarzu blisko pokoju Zdamira stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZdamirowiJa na pewno przekaże swój procent Zdamirowi.
Zaproponowałem Zdamirowi dwa tematy.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Zdamirowi.
Napisałem wiersz dzięki Zdamirowi.
Musiałam się zwierzyć Zdamirowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ZdamiraSpojrzała na Zdamira jeszcze raz.
Chwyciła Zdamira za rękaw płaszcza.
Zdamira natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przed sesją zapytałam Zdamira co lubi.
Zdamira zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZdamiremSiedzieliśmy ze Zdamirem na ławce w parku.
Ale można sobie zrobić zdjęcie ze Zdamirem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową ze Zdamirem.
Razem ze Zdamirem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zobacz wywiad ze Zdamirem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZdamirzePomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Zdamirze.
Przynajmniej tak myślał tata o Zdamirze.
Piszę o Zdamirze.
Dobrze, że wspomniałeś o Zdamirze.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Zdamirze.

Wołacz:
(hej!)
ZdamirzeZdamirze! Uważaj!
Dzień dobry Zdamirze!
Dobry wieczór Zdamirze!
Dobranoc Zdamirze!
Hej Zdamirze!