Odmiana imienia Zbyszka przez przypadki

Zbyszka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbyszka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbyszki

Celownik
(komu? czemu?):Zbyszce

Biernik
(kogo? co?):Zbyszkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbyszką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbyszce

Wołacz
(hej!):Zbyszko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbyszkaDla mnie było już jasne, ze Zbyszka umiera.
Autorem artykułu jest Zbyszka.
Ma na imię Zbyszka.
Zbyszka tego nie widzi.
Zbyszka nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbyszkiPrzed domem Zbyszki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Zbyszki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Zbyszki.
Dziadek Zbyszki w tym czasie miał chorą rękę.
Piszę list do Zbyszki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbyszceKto wie, może Zbyszce wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Zbyszce.
Dzięki Zbyszce mamy kolejny artykuł po polsku.
Musiałam się zwierzyć Zbyszce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Zbyszce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
ZbyszkęOdprowadziłam Zbyszkę do wyjścia.
Spojrzał na Zbyszkę z zaciekawieniem.
Zbyszkę zaświerzbiały ręce.
Doprowadził tym Zbyszkę do stanu bliskiego apopleksji.
Spoglądam na Zbyszkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbyszkąJadę ze Zbyszką na dyskotekę.
Siedzieliśmy ze Zbyszką na kanapie.
Zobacz wywiad ze Zbyszką oraz innymi uczestnikami finału.
Byliśmy ze Zbyszką na jarmarku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy ze Zbyszką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbyszceTeraz chcę napisać parę słów o Zbyszce.
Hipnotyzująca powieść o Zbyszce i płatnym mordercy.
Myślał o Zbyszce i o swoim życiu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Zbyszce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Zbyszce.

Wołacz:
(hej!)
ZbyszkoZbyszko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Zbyszko!
Zbyszko! Wróć do mnie!
Dziękuję Zbyszko za rozmowę!
Zbyszko! Uważaj!