Odmiana imienia Zbyseczka przez przypadki

Zbyseczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbyseczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbyseczki

Celownik
(komu? czemu?):Zbyseczce

Biernik
(kogo? co?):Zbyseczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbyseczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbyseczce

Wołacz
(hej!):Zbyseczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbyseczkaDla mnie było już jasne, ze Zbyseczka umiera.
Mam na imię Zbyseczka.
Zbyseczka chce pójść ze mną na spacer.
Dziś Zbyseczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Na drugie imię mam Zbyseczka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbyseczkiSerce Zbyseczki stanęło na moment.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Zbyseczki.
Piszę list do Zbyseczki.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Zbyseczki.
Najbardziej polubiłam ojca Zbyseczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbyseczcePrzyglądam się Zbyseczce.
Rozalia z troską przyglądała się Zbyseczce.
Opowiadam Zbyseczce o swoich zainteresowaniach.
Zbyseczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Zbyseczce udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
ZbyseczkęSpojrzałam na Zbyseczkę.
Zbyseczkę zaczęło to nieco irytować.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Zbyseczkę bardzo przyjaźnie.
Spojrzał na Zbyseczkę i uśmiechnął się.
Czekałam na Zbyseczkę w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbyseczkąSprzątam pokój ze Zbyseczką.
Zginął w pojedynku ze Zbyseczką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem ze Zbyseczką.
Rozmawiam ze Zbyseczką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz ze Zbyseczką na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbyseczcePrzez chwilę pomyślałam o Zbyseczce.
Pamiętajmy o Zbyseczce i jej rodzinie.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Zbyseczce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Zbyseczce.
Mamrotał coś o Zbyseczce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
ZbyseczkoDziękuję Zbyseczko za rozmowę!
Zbyseczko! Gdzie jesteś?
Zbyseczko! Wróć do mnie!
Hej Zbyseczko!
Dobry wieczór Zbyseczko!