Odmiana imienia Zbrosławcio przez przypadki

Zbrosławcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbrosławcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Zbrosławcia

Biernik
(kogo? co?):Zbrosławciowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbrosławciu

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Zbrosławciem

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbrosławciu

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbrosławcia

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbrosławcioGdzie jest Zbrosławcio?
Za chwilę wróci Zbrosławcio z lasu.
Ma na imię Zbrosławcio.
Autorem niniejszego tekstu jest Zbrosławcio.
Ja i Zbrosławcio nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Na korytarzu blisko pokoju stało kilka osób.
Rozalia podeszła do .
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie .
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę .

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbrosławciaTen nie pozostał dłużny Zbrosławcia.
Co tej Zbrosławcia po głowie chodzi?
Tym razem nie damy Zbrosławcia dojść do głosu.
Opowiadam Zbrosławcia o swoich zainteresowaniach.
Dzięki Zbrosławcia mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
ZbrosławciowiSpojrzałam na Zbrosławciowi.
Doprowadził tym Zbrosławciowi do stanu bliskiego apopleksji.
Sierżant wpatrywał się w Zbrosławciowi jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spojrzałem znacząco na Zbrosławciowi.
Spojrzał na Zbrosławciowi z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Sprzątam pokój ze .
Byliśmy ze na jarmarku.
Refleksyjnie po spotkaniu ze .
Śpiewam ze .
Siedzieliśmy ze na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbrosławciuW powrotnej drodze myślał o Zbrosławciu.
Myślał o Zbrosławciu i o swoim życiu.
Na koniec parę słów o Zbrosławciu.
Śpiewam o Zbrosławciu.
To jest pieśń o Zbrosławciu.

Wołacz:
(hej!)
! Uważaj!
Dobranoc !
Cześć !
Dobry wieczór !
Hej !