Odmiana imienia Zbądek przez przypadki

Zbądek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbądek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbądkowi

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbądku

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Zbądku

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Zbądkiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbądka

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Zbądka!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbądekJutro Zbądek wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Zbądek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zbądek.
Moje drugie imię to właśnie Zbądek.
Na drugie imię mam Zbądek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbądkowiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Zbądkowi.
Pożyczę od Zbądkowi samochód i możemy jechać.
Uroda Zbądkowi miała potężną moc.
Rodzina Zbądkowi zginęła w wypadku samochodowym.
Tato Zbądkowi produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
Coś muszę powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.
Kupiłem magnes na lodówkę.
Tego było już za wiele.
Dzięki mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
Doprowadził tym do stanu bliskiego apopleksji.
znalazłam w recepcji hotelu.
Popatrzyłam na przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Zdjęcie przesłane przez .

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbądkuByliśmy ze Zbądku na jarmarku.
Zostaliśmy ze Zbądku w salonie sami.
Powinnam jednak pojechać ze Zbądku.
Obie ze Zbądku postawiłyśmy na zmiany.
Zostanę tu tylko ze Zbądku i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Warto także pomyśleć chwilę o .
Myślałam cały czas tylko o .
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o .
Marzę o .
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o .

Wołacz:
(hej!)
Dobry wieczór !
Hej !
! Wróć do mnie!
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!