Odmiana imienia Zbądek przez przypadki

Zbądek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Zbądek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Zbądka

Celownik
(komu? czemu?):Zbądkowi

Biernik
(kogo? co?):Zbądka

Narzędnik
(z kim? z czym?):ze Zbądkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Zbądku

Wołacz
(hej!):Zbądku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ZbądekJutro Zbądek wyjdzie ze szpitala.
Jak już wiecie mam na imię Zbądek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Zbądek.
Moje drugie imię to właśnie Zbądek.
Na drugie imię mam Zbądek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ZbądkaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Zbądka.
Pożyczę od Zbądka samochód i możemy jechać.
Uroda Zbądka miała potężną moc.
Rodzina Zbądka zginęła w wypadku samochodowym.
Tato Zbądka produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
ZbądkowiCoś muszę Zbądkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Kto wie, może Zbądkowi wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Zbądkowi magnes na lodówkę.
Tego Zbądkowi było już za wiele.
Dzięki Zbądkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
ZbądkaDoprowadził tym Zbądka do stanu bliskiego apopleksji.
Zbądka znalazłam w recepcji hotelu.
Popatrzyłam na Zbądka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzył na Zbądka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Zdjęcie przesłane przez Zbądka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ZbądkiemByliśmy ze Zbądkiem na jarmarku.
Zostaliśmy ze Zbądkiem w salonie sami.
Powinnam jednak pojechać ze Zbądkiem.
Obie ze Zbądkiem postawiłyśmy na zmiany.
Zostanę tu tylko ze Zbądkiem i chłopakami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ZbądkuWarto także pomyśleć chwilę o Zbądku.
Myślałam cały czas tylko o Zbądku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Zbądku.
Marzę o Zbądku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Zbądku.

Wołacz:
(hej!)
ZbądkuDobry wieczór Zbądku!
Hej Zbądku!
Zbądku! Wróć do mnie!
Zbądku! Uważaj!
Dziękuję Zbądku za rozmowę!