Odmiana imienia Yveteczka przez przypadki

Yveteczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Yveteczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Yveteczki

Celownik
(komu? czemu?):Yveteczce

Biernik
(kogo? co?):Yveteczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Yveteczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Yveteczce

Wołacz
(hej!):Yveteczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
YveteczkaJeśli jednak przegrasz, Yveteczka zostaje z nami.
Ma na imię Yveteczka.
Yveteczka nie umie grać na gitarze.
Mam na imię Yveteczka.
Jutro Yveteczka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
YveteczkiDla Yveteczki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Yveteczki.
Najbardziej polubiłam ojca Yveteczki.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Yveteczki.
Ręka Yveteczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
YveteczcePrzyglądam się Yveteczce.
Powiedz wszystkim i Yveteczce, że nic mi nie jest.
Korzysta z okazji, by wyznać Yveteczce miłość.
Yveteczce wpadły w ucho słowa piosenki.
Co tej Yveteczce po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
YveteczkęSpojrzała na Yveteczkę jeszcze raz.
Spoglądam na Yveteczkę.
Przyniesiona przez Yveteczkę kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzałam na Yveteczkę.
Spojrzał na Yveteczkę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
YveteczkąSiedzieliśmy z Yveteczką na ławce w parku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Yveteczką.
Razem z Yveteczką zrobiłyśmy obiad.
Sprzątam pokój z Yveteczką.
Rozmawiam z Yveteczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
YveteczceA przecież nikt inaczej o Yveteczce nie pisał.
No a teraz trochę więcej o Yveteczce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Yveteczce.
Na koniec parę słów o Yveteczce.
Rozmawiam o Yveteczce.

Wołacz:
(hej!)
YveteczkoDzień dobry Yveteczko!
Yveteczko! Wróć do mnie!
Dobranoc Yveteczko!
Yveteczko! Uważaj!
Hej Yveteczko!