Odmiana imienia Yusuf przez przypadki

Yusuf imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Yusuf

Dopełniacz
(kogo? czego?):Yusufa

Celownik
(komu? czemu?):Yusufowi

Biernik
(kogo? co?):Yusufa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Yusufem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Yusufie

Wołacz
(hej!):Yusufie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
YusufDziś dowiedziałam się, że ma na imię Yusuf.
Jeśli jednak przegrasz, Yusuf zostaje z nami.
Moje drugie imię to właśnie Yusuf.
Na drugie imię mam Yusuf.
W domu Yusuf często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
YusufaPiszę list do Yusufa.
Zostało sto dni do narodzin Yusufa.
Najbardziej polubiłam ojca Yusufa.
Tata Yusufa sam opatrzył mi nogę.
Przedwczoraj były urodziny Yusufa.

Celownik:
(komu? czemu?)
YusufowiNapisałem wiersz dzięki Yusufowi.
Kupiłem Yusufowi magnes na lodówkę.
Yusufowi włosy stanęły dęba na głowie.
Kto wie, może Yusufowi wyjdzie do na dobre.
Ja na pewno przekaże swój procent Yusufowi.

Biernik:
(kogo? co?)
YusufaCzekałam na Yusufa w kawiarni.
Spojrzał na Yusufa z zaciekawieniem.
Patrzy na Yusufa wyczekująco.
Przed wejściem spotkaliśmy Yusufa.
Widziałem dzisiaj Yusufa z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
YusufemByliśmy wczoraj pierwszy raz z Yusufem na krytym basenie.
Siedzieliśmy z Yusufem na kanapie.
Obie z Yusufem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Yusufem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wymyśliłam z Yusufem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
YusufieA przecież nikt inaczej o Yusufie nie pisał.
Dyskutuję o Yusufie.
Powiedz mi, co myślisz o Yusufie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Yusufie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Yusufie.

Wołacz:
(hej!)
YusufieHej Yusufie!
Dobranoc Yusufie!
Yusufie! Gdzie jesteś?
Dziękuję Yusufie za rozmowę!
Yusufie! Uważaj!