Odmiana imienia Xawier przez przypadki

Xawier imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Xawier

Dopełniacz
(kogo? czego?):Xawiera

Celownik
(komu? czemu?):Xawierowi

Biernik
(kogo? co?):Xawiera

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Xawierem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Xawierze

Wołacz
(hej!):Xawierze!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
XawierXawier nie umie grać na gitarze.
Co robi Xawier?
Dobrze, że Xawier grzecznie śpi.
Xawier wraca do domu.
Xawier tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
XawieraPostawa Xawiera była zupełnie inna.
Dla Xawiera ten pies jest naprawdę bezcenny.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Xawiera.
Specjalnością Xawiera jest jazda na koniu.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Xawiera.

Celownik:
(komu? czemu?)
XawierowiXawierowi włosy stanęły dęba na głowie.
Przyglądam się Xawierowi.
Kto wie, może Xawierowi wyjdzie do na dobre.
Daję Xawierowi, to co najlepsze we mnie.
Oddaję Xawierowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
XawieraSpojrzał na Xawiera i uśmiechnął się.
Xawiera zaczęło to nieco irytować.
Xawiera natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Xawiera.
Doprowadził tym Xawiera do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
XawieremRozmawiam z Xawierem.
Zginął w pojedynku z Xawierem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Xawierem.
A sytuacja z Xawierem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Byliśmy z Xawierem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
XawierzeMyślał o Xawierze i o swoim życiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Xawierze.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Xawierze.
Powiedz mi, co myślisz o Xawierze.
Chciałbym być teraz przy Xawierze.

Wołacz:
(hej!)
XawierzeDzień dobry Xawierze!
Dobranoc Xawierze!
Dobry wieczór Xawierze!
Cześć Xawierze!
Xawierze! Gdzie jesteś?