Odmiana imienia Xawek przez przypadki

Xawek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Xawek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Xawka

Celownik
(komu? czemu?):Xawkowi

Biernik
(kogo? co?):Xawka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Xawkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Xawku

Wołacz
(hej!):Xawku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
XawekJak już wiecie mam na imię Xawek.
Jeśli jednak przegrasz, Xawek zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Xawek już tu jest.
Xawek nie umie śpiewać.
Autorem niniejszego tekstu jest Xawek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
XawkaRęka Xawka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Postawa Xawka była zupełnie inna.
Nie lubię Xawka.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Xawka.
Rozalia podeszła do Xawka.

Celownik:
(komu? czemu?)
XawkowiZszedłem z drogi Xawkowi i usiadłem w fotelu.
Coś muszę Xawkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Xawkowi.
Przyglądam się Xawkowi.
Od początku próbujemy pomóc Xawkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
XawkaSpojrzałam na Xawka w wymownym geście.
Oszołomienie spadło teraz na Xawka i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Xawka przekonana, że zacznie mówić dalej.
Czekałam na Xawka w kawiarni.
Spotkałam Xawka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
XawkiemSprzątam pokój razem z Xawkiem.
Karolina miała się spotkać z Xawkiem przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Xawkiem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Xawkiem na krytym basenie.
Tym razem korespondowałam z Xawkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
XawkuPosiadam całą serię powieści tego autora o Xawku.
Wspominam o Xawku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Xawku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Xawku.
Ten wiersz jest o Xawku.

Wołacz:
(hej!)
XawkuGdzie jesteś Xawku!?
Dzień dobry Xawku!
Cześć Xawku!
Witaj Xawku!
Hej Xawku!