Odmiana imienia Wyszebor przez przypadki

Wyszebor imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wyszebor

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wyszebora

Celownik
(komu? czemu?):Wyszeborowi

Biernik
(kogo? co?):Wyszebora

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wyszeborem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wyszeborze

Wołacz
(hej!):Wyszeborze!

Przykłady odmiany imienia Wyszebor” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wyszebor

Jak już wiecie mam na imię Wyszebor.
Dobrze, że Wyszebor grzecznie śpi.
Jeśli jednak przegrasz, Wyszebor zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Wyszebor umiera.
Gdzie jest Wyszebor?

Dopełniacz (kogo? czego?): Wyszebora

Postawa Wyszebora była zupełnie inna.
Wysyłam list do Wyszebora.
Nie ma Wyszebora.
Tymczasem zauważyłam wpis Wyszebora kilka dni temu.
W sobotę są urodziny Wyszebora.

Celownik (komu? czemu?): Wyszeborowi

Musiałam się zwierzyć Wyszeborowi.
Tego Wyszeborowi było już za wiele.
Kto wie, może Wyszeborowi wyjdzie do na dobre.
Oczywiście każdy przyzna rację Wyszeborowi.
Co tej Wyszeborowi po głowie chodzi?

Biernik (kogo? co?): Wyszebora

Widziałem dzisiaj Wyszebora z mojej klasy.
Patrzy na Wyszebora wyczekująco.
Spojrzałam na Wyszebora.
W Wyszebora nagle coś wstąpiło.
Spojrzał na Wyszebora z zaciekawieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wyszeborem

Wymyśliłam z Wyszeborem nową zabawę.
Obie z Wyszeborem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój z Wyszeborem.
Weekend spędzony z Wyszeborem był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Wyszeborem na kanapie.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wyszeborze

Hipnotyzująca powieść o Wyszeborze i płatnym mordercy.
Związana jest z nią legenda o Wyszeborze.
Rozmawiam o Wyszeborze.
Chciałbym być teraz przy Wyszeborze.
A o Wyszeborze to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Wyszeborze

Hej Wyszeborze!
Wyszeborze! Wróć do mnie!
Dziękuję Wyszeborze za rozmowę!
Gdzie jesteś Wyszeborze!?
Witaj Wyszeborze!