Odmiana imienia Wysławcio przez przypadki

Wysławcio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wysławcio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wysławcia

Celownik
(komu? czemu?):Wysławciowi

Biernik
(kogo? co?):Wysławcia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wysławciem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wysławciu

Wołacz
(hej!):Wysławciu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WysławcioWysławcio odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jak już wiecie mam na imię Wysławcio.
Co robi Wysławcio?
Wysławcio tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Wysławcio.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WysławciaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wysławcia.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wysławcia.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Wysławcia.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Wysławcia.
Rodzina Wysławcia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
WysławciowiDzięki Wysławciowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Rozalia z troską przyglądała się Wysławciowi.
Mama przyznała rację Wysławciowi.
Ten nie pozostał dłużny Wysławciowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wysławciowi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
WysławciaNieśmiało gładzi Wysławcia po włosach.
Widzę Wysławcia.
Patrzy na Wysławcia wyczekująco.
Przyniesiona przez Wysławcia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Popatrzyłam na Wysławcia przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WysławciemJa z Wysławciem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Wysławciem znowu idziemy na spacer.
Obie z Wysławciem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Razem z Wysławciem zrobiłyśmy obiad.
Powinnam jednak pojechać z Wysławciem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WysławciuMuszę Ci powiedzieć prawdę o Wysławciu.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Wysławciu.
Mówimy tu oczywiście o Wysławciu.
Rozmawiam o Wysławciu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wysławciu.

Wołacz:
(hej!)
WysławciuCześć Wysławciu!
Hej Wysławciu!
Witaj Wysławciu!
Wysławciu! Uważaj!
Dziękuję Wysławciu za rozmowę!