Odmiana imienia Wszeraduś przez przypadki

Wszeraduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszeraduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszeradusia

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Wszeradusiowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszeraduśDziś Wszeraduś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Wszeraduś chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Wszeraduś już tu jest.
Wszeraduś ma katar i źle się czuje.
W domu Wszeraduś często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszeradusiaNie mogę się otrząsnąć po odejściu Wszeradusia.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Wszeradusia.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wszeradusia.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wszeradusia słychać.
Od razu zobaczyła ich mama Wszeradusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
Zszedłem z drogi i usiadłem w fotelu.
Zaproponowałem dwa tematy.
Chciałam szybko pochwalić się .
Musiałam się zwierzyć .
Tym razem nie damy dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
WszeradusiowiSpoglądam na Wszeradusiowi.
Oszołomienie spadło teraz na Wszeradusiowi i na moment odebrało mu wigor.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wszeradusiowi.
Patrzy na Wszeradusiowi wyczekująco.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wszeradusiowi bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z .
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
A sytuacja z rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
Chcę wiedzieć, co myślisz o .
Na koniec parę słów o .
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o .
Dobrze, że wspomniałeś o .
Przy zapomniałem o wszystkim.

Wołacz:
(hej!)
Dzień dobry !
! Uważaj!
! Wróć do mnie!
! Gdzie jesteś?
Cześć !