Odmiana imienia Wszemunia przez przypadki

Wszemunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszemunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszemuni

Celownik
(komu? czemu?):Wszemuni

Biernik
(kogo? co?):Wszemunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszemunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszemuni

Wołacz
(hej!):Wszemuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszemuniaWszemunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Wszemunia chce pójść ze mną na spacer.
Jeśli jednak przegrasz, Wszemunia zostaje z nami.
Wszemunia ma katar i źle się czuje.
W domu Wszemunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszemuniSerce Wszemuni stanęło na moment.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Wszemuni.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Wszemuni.
Zbieramy na nowy wózek dla Wszemuni.
Nie lubię Wszemuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszemuniWszemuni włosy stanęły dęba na głowie.
Co tej Wszemuni po głowie chodzi?
Tego Wszemuni było już za wiele.
Mama przyznała rację Wszemuni.
Chciałam szybko pochwalić się Wszemuni.

Biernik:
(kogo? co?)
WszemunięOszołomienie spadło teraz na Wszemunię i na moment odebrało mu wigor.
Spotkałam Wszemunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Wszemunię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzałem znacząco na Wszemunię.
Sierżant wpatrywał się w Wszemunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszemuniąKarolina miała się spotkać z Wszemunią przed szkołą.
Tym razem korespondowałam z Wszemunią.
Ja z Wszemunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Śpiewam z Wszemunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wszemunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszemuniChcę wiedzieć, co myślisz o Wszemuni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wszemuni.
Od ostatniego wpisu o Wszemuni wydarzyło się sporo.
Przynajmniej tak myślał tata o Wszemuni.
Dziś napiszę o Wszemuni.

Wołacz:
(hej!)
WszemuniuWszemuniu! Uważaj!
Dziękuję Wszemuniu za rozmowę!
Dobranoc Wszemuniu!
Dobry wieczór Wszemuniu!
Hej Wszemuniu!