Odmiana imienia Wszemisia przez przypadki

Wszemisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszemisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszemisi

Celownik
(komu? czemu?):Wszemisi

Biernik
(kogo? co?):Wszemisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszemisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszemisi

Wołacz
(hej!):Wszemisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszemisiaJeśli jednak przegrasz, Wszemisia zostaje z nami.
Dziś Wszemisia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Moje drugie imię to właśnie Wszemisia.
W domu Wszemisia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Wszemisia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszemisiPóki co dodaję zdjęcia Wszemisi z wakacji.
Piszę list do Wszemisi.
Przed sobą ujrzałam rękę Wszemisi.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Wszemisi.
W sobotę są urodziny Wszemisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszemisiOpowiedziałam Wszemisi o przykrości która mnie spotkała.
Od początku próbujemy pomóc Wszemisi.
Dzięki Wszemisi mamy kolejny artykuł po polsku.
Korzysta z okazji, by wyznać Wszemisi miłość.
Powiedz wszystkim i Wszemisi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
WszemisięLubię Wszemisię.
Postaram się namówić Wszemisię na spacer.
Podchodzi, całuje Wszemisię i idzie do wyjścia.
Oszołomienie spadło teraz na Wszemisię i na moment odebrało mu wigor.
Spojrzał na Wszemisię z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszemisiąIdę na spacer z Wszemisią.
Pracuję razem z Wszemisią.
Oboje z Wszemisią wybuchliśmy śmiechem.
Karolina miała się spotkać z Wszemisią przed szkołą.
Siedzieliśmy z Wszemisią na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszemisiMówimy tu oczywiście o Wszemisi.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wszemisi.
W powrotnej drodze myślał o Wszemisi.
Mowa oczywiście o Wszemisi.
Kilka słów od autora materiału o Wszemisi.

Wołacz:
(hej!)
WszemisiuDzień dobry Wszemisiu!
Wszemisiu! Uważaj!
Dziękuję Wszemisiu za rozmowę!
Hej Wszemisiu!
Witaj Wszemisiu!