Odmiana imienia Wszemirek przez przypadki

Wszemirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszemirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszemirka

Celownik
(komu? czemu?):Wszemirkowi

Biernik
(kogo? co?):Wszemirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszemirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszemirku

Wołacz
(hej!):Wszemirku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszemirekZa chwilę wróci Wszemirek z lasu.
Jutro Wszemirek wyjdzie ze szpitala.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wszemirek.
Gdzie jest Wszemirek?
Dla mnie było już jasne, ze Wszemirek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszemirkaSzkoda że Wszemirka prawie że w ogóle nie ma.
Przyglądałam się dłoniom Wszemirka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wszemirka.
Prosimy o pomoc dla Wszemirka.
Zostało sto dni do narodzin Wszemirka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszemirkowiDzięki Wszemirkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Zaproponowałem Wszemirkowi dwa tematy.
Oddaję Wszemirkowi list.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wszemirkowi coś się stało.
Wszemirkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
WszemirkaPatrzył na Wszemirka z pełnym zgrozy podziwem.
Chwyciła Wszemirka za rękaw płaszcza.
Spojrzałam na Wszemirka.
Spojrzałam na Wszemirka w wymownym geście.
Patrzył na Wszemirka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszemirkiemOboje z Wszemirkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wszemirkiem.
Sprzątam pokój z Wszemirkiem.
Sprzątam pokój razem z Wszemirkiem.
Obie z Wszemirkiem postawiłyśmy na zmiany.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszemirkuChcę wiedzieć, co myślisz o Wszemirku.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wszemirku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wszemirku.
Dyskutuję o Wszemirku.
Mamrotał coś o Wszemirku, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
WszemirkuWszemirku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Wszemirku za rozmowę!
Dzień dobry Wszemirku!
Cześć Wszemirku!
Gdzie jesteś Wszemirku!?