Odmiana imienia Wszemiłka przez przypadki

Wszemiłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszemiłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszemiłki

Celownik
(komu? czemu?):Wszemiłce

Biernik
(kogo? co?):Wszemiłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszemiłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszemiłce

Wołacz
(hej!):Wszemiłko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszemiłkaNa drugie imię mam Wszemiłka.
Wszemiłka nie umie grać na gitarze.
Wszemiłka chce pójść ze mną na spacer.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wszemiłka.
Ma na imię Wszemiłka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszemiłkiByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wszemiłki.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Wszemiłki.
Zostało sto dni do narodzin Wszemiłki.
Rodzina Wszemiłki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Ręka Wszemiłki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszemiłcePowiedz wszystkim i Wszemiłce, że nic mi nie jest.
Oddaję Wszemiłce list.
Wszemiłce oczy błyszczą.
Dzięki Wszemiłce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Korzysta z okazji, by wyznać Wszemiłce miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
WszemiłkęSpojrzał na Wszemiłkę z zaciekawieniem.
Przed wejściem spotkaliśmy Wszemiłkę.
Spotkałam Wszemiłkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzył na Wszemiłkę z pełnym zgrozy podziwem.
Wszemiłkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszemiłkąSiedzieliśmy z Wszemiłką na kanapie.
Razem z Wszemiłką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Tym razem korespondowałam z Wszemiłką.
Oboje z Wszemiłką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Zostaliśmy z Wszemiłką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszemiłceChcę wiedzieć, co myślisz o Wszemiłce.
Dyskutuję o Wszemiłce.
Kiedyś chciałam napisać o Wszemiłce.
Przynajmniej tak myślał tata o Wszemiłce.
Ten wiersz jest o Wszemiłce.

Wołacz:
(hej!)
WszemiłkoDobry wieczór Wszemiłko!
Wszemiłko! Uważaj!
Witaj Wszemiłko!
Dzień dobry Wszemiłko!
Wszemiłko! Gdzie jesteś?