Odmiana imienia Wszeboruś przez przypadki

Wszeboruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszeboruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszeborusiem

Celownik
(komu? czemu?):Wszeborusia

Biernik
(kogo? co?):Wszeborusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszeborusiu

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszeboruśWszeboruś nie umie śpiewać.
Wszeboruś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Wszeboruś nie umie grać na gitarze.
Ja i Wszeboruś nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Wszeboruś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszeborusiemSerdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Wszeborusiem.
W domu babci Wszeborusiem od zawsze stał stary zegar.
Od razu zobaczyła ich mama Wszeborusiem.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wszeborusiem.
Póki co dodaję zdjęcia Wszeborusiem z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszeborusiaTego Wszeborusia było już za wiele.
Opowiadam Wszeborusia o swoich zainteresowaniach.
Proszę Wszeborusia nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Wszeborusia również się podoba.
Zostawiam Wszeborusia karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
WszeborusiaPoszłam dalej i wtedy poznałam Wszeborusia.
W końcu obudzili Wszeborusia, żeby ich ratował.
O jego personalia miałam spytać Wszeborusia prywatnie.
Spojrzał na Wszeborusia i uśmiechnął się.
Spotkałam Wszeborusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Pracuję z .
Wczoraj wracamy z od lekarza.
Ja z zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozmawiam z .
Tym razem korespondowałam z .

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszeborusiuWarto także pomyśleć chwilę o Wszeborusiu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Wszeborusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Wszeborusiu.
Pamiętajmy o Wszeborusiu i jej rodzinie.
Związana jest z nią legenda o Wszeborusiu.

Wołacz:
(hej!)
! Uważaj!
! Wróć do mnie!
Dobranoc !
Cześć !
! Gdzie jesteś?