Odmiana imienia Wszeborka przez przypadki

Wszeborka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wszeborka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wszeborki

Celownik
(komu? czemu?):Wszeborce

Biernik
(kogo? co?):Wszeborkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wszeborką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wszeborce

Wołacz
(hej!):Wszeborko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WszeborkaW domu Wszeborka często urządza rodzicom pokazy mody.
Jeśli jednak przegrasz, Wszeborka zostaje z nami.
Wszeborka chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Wszeborka grzecznie śpi.
Wszeborka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WszeborkiTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wszeborki.
Tata Wszeborki poszedł otworzyć drzwi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wszeborki.
Pożyczę od Wszeborki samochód i możemy jechać.
Najbardziej polubiłam ojca Wszeborki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WszeborceCo tej Wszeborce po głowie chodzi?
Opowiadam Wszeborce o swoich zainteresowaniach.
Tego Wszeborce było już za wiele.
Tym razem nie damy Wszeborce dojść do głosu.
Ja na pewno przekaże swój procent Wszeborce.

Biernik:
(kogo? co?)
WszeborkęSpojrzałem znacząco na Wszeborkę.
Spojrzałam na Wszeborkę jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzała na Wszeborkę jeszcze raz.
Wszeborkę zaświerzbiały ręce.
Wszeborkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WszeborkąŚpiewam z Wszeborką.
Siedzieliśmy z Wszeborką przy basenie.
Siedzieliśmy z Wszeborką na ławce w parku.
Zobacz wywiad z Wszeborką oraz innymi uczestnikami finału.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wszeborką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WszeborceChciałbym być teraz przy Wszeborce.
Czasami myślę sobie o Wszeborce.
Myślałam cały czas tylko o Wszeborce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Wszeborce.
Powiedz mi, co myślisz o Wszeborce.

Wołacz:
(hej!)
WszeborkoWitaj Wszeborko!
Dziękuję Wszeborko za rozmowę!
Gdzie jesteś Wszeborko!?
Dobry wieczór Wszeborko!
Dzień dobry Wszeborko!