Odmiana imienia Wrocsusia przez przypadki

Wrocsusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wrocsusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wrocsusi

Celownik
(komu? czemu?):Wrocsusi

Biernik
(kogo? co?):Wrocsusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wrocsusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wrocsusi

Wołacz
(hej!):Wrocsusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WrocsusiaDziś Wrocsusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Wrocsusia grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Wrocsusia.
Wrocsusia nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wrocsusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WrocsusiW sobotę są urodziny Wrocsusi.
Zbieramy na nowy wózek dla Wrocsusi.
Rodzina Wrocsusi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wrocsusi.
Przed domem Wrocsusi zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
WrocsusiMam nadzieję, że Wrocsusi również się podoba.
Opowiedziałam Wrocsusi o przykrości która mnie spotkała.
Wrocsusi włosy stanęły dęba na głowie.
Wrocsusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Dzięki Wrocsusi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
WrocsusięSpojrzałam na Wrocsusię.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wrocsusię bardzo przyjaźnie.
Popatrzyłam na Wrocsusię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Wrocsusię znalazłam w recepcji hotelu.
Przyniesiona przez Wrocsusię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WrocsusiąSprzątam pokój z Wrocsusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wrocsusią.
Powinnam jednak pojechać z Wrocsusią.
Zostaliśmy z Wrocsusią w salonie sami.
Razem z Wrocsusią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WrocsusiPowoli spełniam swoje marzenia o Wrocsusi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Wrocsusi.
Wspominam o Wrocsusi.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Wrocsusi.
Związana jest z nią legenda o Wrocsusi.

Wołacz:
(hej!)
WrocsusiuHej Wrocsusiu!
Witaj Wrocsusiu!
Cześć Wrocsusiu!
Dobranoc Wrocsusiu!
Dzień dobry Wrocsusiu!