Odmiana imienia Wrocisia przez przypadki

Wrocisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wrocisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wrocisi

Celownik
(komu? czemu?):Wrocisi

Biernik
(kogo? co?):Wrocisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wrocisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wrocisi

Wołacz
(hej!):Wrocisiu!

Przykłady deklinacji imienia Wrocisia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wrocisia

Mam na imię Wrocisia.
Dobrze, że Wrocisia grzecznie śpi.
Autorem niniejszego tekstu jest Wrocisia.
Wrocisia nie umie śpiewać.
Dopiero do mnie dotarło, że Wrocisia już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wrocisi

Krótki filmik przedstawiający braciszka Wrocisi.
Jadę do Wrocisi.
Prosimy o pomoc dla Wrocisi.
Serce Wrocisi stanęło na moment.
Wrocisi siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik (komu? czemu?): Wrocisi

Zszedłem z drogi Wrocisi i usiadłem w fotelu.
Słoik z kawą wyleciał Wrocisi z rąk.
Przyglądam się Wrocisi.
Rozalia z troską przyglądała się Wrocisi.
Nie wiem, co powiedzieć Wrocisi.

Biernik (kogo? co?): Wrocisię

Lubię Wrocisię.
Odprowadziłam Wrocisię do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Wrocisię co lubi.
Widziałem dzisiaj Wrocisię z mojej klasy.
Patrzy na Wrocisię wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wrocisią

Idę na spacer z Wrocisią.
Jadę z Wrocisią na dyskotekę.
Razem z Wrocisią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Wymyśliłam z Wrocisią nową zabawę.
Obie z Wrocisią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wrocisi

Kiedyś chciałam napisać wiersz o Wrocisi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wrocisi.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Wrocisi.
Piszę o Wrocisi.
A o Wrocisi to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Wrocisiu

Dziękuję Wrocisiu za rozmowę!
Wrocisiu! Wróć do mnie!
Hej Wrocisiu!
Cześć Wrocisiu!
Wrocisiu! Gdzie jesteś?