Odmiana imienia Wracisław przez przypadki

Wracisław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wracisław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wracisława

Celownik
(komu? czemu?):Wracisławowi

Biernik
(kogo? co?):Wracisława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wracisławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wracisławie

Wołacz
(hej!):Wracisławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WracisławWracisław nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Wracisław.
Ja i Wracisław nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Wracisław?
Dla mnie było już jasne, ze Wracisław umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WracisławaPiszę list do Wracisława.
Specjalnością Wracisława jest jazda na koniu.
Przez cały dzień czułam wzrok Wracisława na sobie.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wracisława słychać.
Prosimy o pomoc dla Wracisława.

Celownik:
(komu? czemu?)
WracisławowiMusiałam się zwierzyć Wracisławowi.
Napisałem wiersz dzięki Wracisławowi.
Słoik z kawą wyleciał Wracisławowi z rąk.
Zaproponowałem Wracisławowi dwa tematy.
Tego Wracisławowi było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
WracisławaPostaram się namówić Wracisława na spacer.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wracisława.
Przed sesją zapytałam Wracisława co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wracisława.
Oszołomienie spadło teraz na Wracisława i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WracisławemPracuję razem z Wracisławem.
Przez chwilę oboje z Wracisławem patrzyli na siebie.
Razem z Wracisławem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Wracisławem.
Karolina miała się spotkać z Wracisławem przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WracisławieMyślał o Wracisławie i o swoim życiu.
Śpiewam o Wracisławie.
Dobrze, że wspomniałeś o Wracisławie.
Wszyscy dyskutują o Wracisławie.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wracisławie.

Wołacz:
(hej!)
WracisławieCześć Wracisławie!
Dzień dobry Wracisławie!
Hej Wracisławie!
Dobry wieczór Wracisławie!
Gdzie jesteś Wracisławie!?