Odmiana imienia Wolmaruś przez przypadki

Wolmaruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wolmaruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolmarusia

Celownik
(komu? czemu?):Wolmarusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wolmarusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolmarusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolmarusiu

Wołacz
(hej!):Wolmarusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WolmaruśWolmaruś wraca do domu.
Gdzie jest Wolmaruś?
Jak już wiecie mam na imię Wolmaruś.
Na drugie imię mam Wolmaruś.
Wolmaruś tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WolmarusiaJadę do Wolmarusia.
Ręka Wolmarusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Wolmarusia prawie że w ogóle nie ma.
Wysyłam list do Wolmarusia.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wolmarusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WolmarusiowiRozalia z troską przyglądała się Wolmarusiowi.
Mam nadzieję, że Wolmarusiowi również się podoba.
Opowiedziałam Wolmarusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Wolmarusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Oczywiście każdy przyzna rację Wolmarusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WolmarusiaKacper patrzył na Wolmarusia ze zdumieniem.
Sierżant wpatrywał się w Wolmarusia jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzy na Wolmarusia wyczekująco.
Spojrzałam na Wolmarusia.
Chwyciła Wolmarusia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WolmarusiemDorota spotkała się z Wolmarusiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wolmarusiem.
Obie z Wolmarusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Sprzątam pokój z Wolmarusiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wolmarusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WolmarusiuKilka słów od autora materiału o Wolmarusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wolmarusiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Wolmarusiu.
Przygotowuje książkę o Wolmarusiu.
To jest pieśń o Wolmarusiu.

Wołacz:
(hej!)
WolmarusiuCześć Wolmarusiu!
Wolmarusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Wolmarusiu!
Witaj Wolmarusiu!
Gdzie jesteś Wolmarusiu!?