Odmiana imienia Wolmarek przez przypadki

Wolmarek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wolmarek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolmarka

Celownik
(komu? czemu?):Wolmarkowi

Biernik
(kogo? co?):Wolmarka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolmarkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolmarku

Wołacz
(hej!):Wolmarku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WolmarekZa chwilę wróci Wolmarek z lasu.
Co robi Wolmarek?
Wolmarek wraca do domu.
Jutro Wolmarek wyjdzie ze szpitala.
Wolmarek chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WolmarkaTata Wolmarka sam opatrzył mi nogę.
Postawa Wolmarka była zupełnie inna.
Na korytarzu blisko pokoju Wolmarka stało kilka osób.
Rodzina Wolmarka zginęła w wypadku samochodowym.
Jadę do Wolmarka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WolmarkowiOddaję Wolmarkowi list.
Rozalia z troską przyglądała się Wolmarkowi.
Zostawiam Wolmarkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Mama przyznała rację Wolmarkowi.
Chciałam szybko pochwalić się Wolmarkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WolmarkaChwyciła Wolmarka za rękaw płaszcza.
Odprowadziłam Wolmarka do wyjścia.
Czekałam na Wolmarka w kawiarni.
Przed wejściem spotkaliśmy Wolmarka.
Widzę Wolmarka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WolmarkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Wolmarkiem.
Jadę z Wolmarkiem na dyskotekę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wolmarkiem na krytym basenie.
Razem z Wolmarkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Wieczorem z Wolmarkiem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WolmarkuPamiętajmy o Wolmarku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
To jest pieśń o Wolmarku.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Wolmarku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Wolmarku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wolmarku.

Wołacz:
(hej!)
WolmarkuGdzie jesteś Wolmarku!?
Dobranoc Wolmarku!
Wolmarku! Wróć do mnie!
Wolmarku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Wolmarku!