Odmiana imienia Wolmareczek przez przypadki

Wolmareczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wolmareczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolmareczka

Celownik
(komu? czemu?):Wolmareczkowi

Biernik
(kogo? co?):Wolmareczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolmareczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolmareczku

Wołacz
(hej!):Wolmareczku!

Przykłady deklinacji imienia Wolmareczek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wolmareczek

Wolmareczek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Za chwilę wróci Wolmareczek z lasu.
Wolmareczek tego nie widzi.
Dziś Wolmareczek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Wolmareczek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wolmareczka

Ręka Wolmareczka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Szkoda że Wolmareczka prawie że w ogóle nie ma.
Uroda Wolmareczka miała potężną moc.
Jestem mamą Wolmareczka i jeszcze trojga innych dzieci.
Szukałem linków do strony Wolmareczka.

Celownik (komu? czemu?): Wolmareczkowi

Zostawiam Wolmareczkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Rozalia z troską przyglądała się Wolmareczkowi.
Wolmareczkowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Wolmareczkowi o przykrości która mnie spotkała.
Wolmareczkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Wolmareczka

Odprowadziłam Wolmareczka do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Wolmareczka po włosach.
Patrzył na Wolmareczka z pełnym zgrozy podziwem.
Przed sesją zapytałam Wolmareczka co lubi.
Patrzę na Wolmareczka i nic nie rozumiem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wolmareczkiem

Jadę z Wolmareczkiem na dyskotekę.
Ja z Wolmareczkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Wolmareczkiem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Wolmareczkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Kasia z Wolmareczkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wolmareczku

Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Wolmareczku.
Związana jest z nią legenda o Wolmareczku.
Dobrze, że wspomniałeś o Wolmareczku.
Wspominam o Wolmareczku.
A o Wolmareczku to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz (hej!): Wolmareczku

Witaj Wolmareczku!
Gdzie jesteś Wolmareczku!?
Wolmareczku! Gdzie jesteś?
Cześć Wolmareczku!
Dobranoc Wolmareczku!