Odmiana imienia Wolimiś przez przypadki

Wolimiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wolimiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wolimisia

Celownik
(komu? czemu?):Wolimisiowi

Biernik
(kogo? co?):Wolimisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wolimisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wolimisiu

Wołacz
(hej!):Wolimisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WolimiśWolimiś tego nie widzi.
Wolimiś chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jak już wiecie mam na imię Wolimiś.
Dopiero do mnie dotarło, że Wolimiś już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Wolimiś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WolimisiaPrzyglądałam się dłoniom Wolimisia.
Muszę pochwalić pomysł Wolimisia.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wolimisia słychać.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wolimisia.
Prosimy o pomoc dla Wolimisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WolimisiowiOpowiadam Wolimisiowi o swoich zainteresowaniach.
Oczywiście każdy przyzna rację Wolimisiowi.
Oddaję Wolimisiowi list.
Proszę Wolimisiowi nie dokuczać!
Opowiedziałam Wolimisiowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
WolimisiaSpoglądam na Wolimisia.
W końcu obudzili Wolimisia, żeby ich ratował.
Na Wolimisia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Widziałem dzisiaj Wolimisia z mojej klasy.
Patrzy na Wolimisia wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WolimisiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wolimisiem.
Wczoraj wracamy z Wolimisiem od lekarza.
Ja z Wolimisiem chcemy się przebrać za wampiry.
Wymyśliłam z Wolimisiem nową zabawę.
Obie z Wolimisiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WolimisiuTeraz chcę napisać parę słów o Wolimisiu.
Przez chwilę pomyślałam o Wolimisiu.
Pamiętajmy o Wolimisiu i jej rodzinie.
Ten wiersz jest o Wolimisiu.
Mowa oczywiście o Wolimisiu.

Wołacz:
(hej!)
WolimisiuDziękuję Wolimisiu za rozmowę!
Hej Wolimisiu!
Dobranoc Wolimisiu!
Dzień dobry Wolimisiu!
Wolimisiu! Wróć do mnie!