Odmiana imienia Wojusia przez przypadki

Wojusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wojusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wojusi

Celownik
(komu? czemu?):Wojusi

Biernik
(kogo? co?):Wojusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wojusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wojusi

Wołacz
(hej!):Wojusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WojusiaCo robi Wojusia?
Jeśli jednak przegrasz, Wojusia zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Wojusia.
Wojusia nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Wojusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WojusiTym razem prezentujemy wystawę Wojusi.
Rozalia podeszła do Wojusi.
Nie ma Wojusi.
Pożyczę od Wojusi samochód i możemy jechać.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wojusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WojusiCoś muszę Wojusi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Wojusi mamy kolejny artykuł po polsku.
Wojusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zerwał jabłko i podał je Wojusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wojusi.

Biernik:
(kogo? co?)
WojusięWidziałem dzisiaj Wojusię z mojej klasy.
Oszołomienie spadło teraz na Wojusię i na moment odebrało mu wigor.
W końcu obudzili Wojusię, żeby ich ratował.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wojusię.
Na Wojusię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WojusiąWymyśliłam z Wojusią nową zabawę.
Karolina miała się spotkać z Wojusią przed szkołą.
Wczoraj wracamy z Wojusią od lekarza.
Pracuję z Wojusią.
Ja z Wojusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WojusiKiedyś chciałam napisać o Wojusi.
Dyskutuję o Wojusi.
Artykuł o Wojusi wywołał burzę w mediach.
W powrotnej drodze myślał o Wojusi.
A przecież nikt inaczej o Wojusi nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
WojusiuDobranoc Wojusiu!
Dzień dobry Wojusiu!
Hej Wojusiu!
Witaj Wojusiu!
Wojusiu! Wróć do mnie!