Odmiana imienia Wojsłusia przez przypadki

Wojsłusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wojsłusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wojsłusi

Celownik
(komu? czemu?):Wojsłusi

Biernik
(kogo? co?):Wojsłusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wojsłusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wojsłusi

Wołacz
(hej!):Wojsłusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WojsłusiaWojsłusia nie umie grać na gitarze.
Wojsłusia nie umie śpiewać.
W domu Wojsłusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Wojsłusia?
Autorem niniejszego tekstu jest Wojsłusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WojsłusiMuszę pochwalić pomysł Wojsłusi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Wojsłusi.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Wojsłusi.
Pożyczę od Wojsłusi samochód i możemy jechać.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wojsłusi słychać.

Celownik:
(komu? czemu?)
WojsłusiWojsłusi włosy stanęły dęba na głowie.
Wojsłusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Wojsłusi karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Wojsłusi wyjdzie do na dobre.
Tym razem nie damy Wojsłusi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
WojsłusięO jego personalia miałam spytać Wojsłusię prywatnie.
Wojsłusię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Wojsłusię.
Doprowadził tym Wojsłusię do stanu bliskiego apopleksji.
Spojrzałem znacząco na Wojsłusię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WojsłusiąJa z Wojsłusią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zostaliśmy z Wojsłusią w salonie sami.
Sprzątam pokój z Wojsłusią.
Byliśmy z Wojsłusią na jarmarku.
Śpiewam z Wojsłusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WojsłusiKiedyś chciałam napisać o Wojsłusi.
Pamiętam o Wojsłusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wojsłusi.
Chciałbym być teraz przy Wojsłusi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Wojsłusi.

Wołacz:
(hej!)
WojsłusiuGdzie jesteś Wojsłusiu!?
Dzień dobry Wojsłusiu!
Witaj Wojsłusiu!
Dobry wieczór Wojsłusiu!
Hej Wojsłusiu!