Odmiana imienia Wojsławka przez przypadki

Wojsławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wojsławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wojsławki

Celownik
(komu? czemu?):Wojsławce

Biernik
(kogo? co?):Wojsławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wojsławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wojsławce

Wołacz
(hej!):Wojsławko!

Przykłady odmiany imienia Wojsławka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wojsławka

Dobrze, że Wojsławka grzecznie śpi.
Co robi Wojsławka?
Wojsławka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Wojsławka wraca do domu.
Ma na imię Wojsławka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wojsławki

Krótki filmik przedstawiający braciszka Wojsławki.
Postawa Wojsławki była zupełnie inna.
Dziadek Wojsławki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Wojsławki.
Piszę list do Wojsławki.

Celownik (komu? czemu?): Wojsławce

Oczywiście każdy przyzna rację Wojsławce.
Napisałem wiersz dzięki Wojsławce.
Kupiłem Wojsławce magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Wojsławce.
Korzysta z okazji, by wyznać Wojsławce miłość.

Biernik (kogo? co?): Wojsławkę

W Wojsławkę nagle coś wstąpiło.
Doprowadził tym Wojsławkę do stanu bliskiego apopleksji.
Kawę kupioną przez Wojsławkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spojrzał na Wojsławkę z zaciekawieniem.
Spotkałam Wojsławkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wojsławką

Weekend spędzony z Wojsławką był przesympatyczny.
Byliśmy z Wojsławką na jarmarku.
Dwa dni temu miałam z Wojsławką śmieszną przygodę.
Siedzieliśmy z Wojsławką na kanapie.
Tym razem korespondowałam z Wojsławką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wojsławce

Myślę o Wojsławce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wojsławce.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Wojsławce.
Przy Wojsławce zapomniałem o wszystkim.
Dobrze, że wspomniałeś o Wojsławce.

Wołacz (hej!): Wojsławko

Dziękuję Wojsławko za rozmowę!
Wojsławko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wojsławko!?
Witaj Wojsławko!
Wojsławko! Uważaj!