Odmiana imienia Woduś przez przypadki

Woduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Woduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wodusia

Celownik
(komu? czemu?):Wodusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wodusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wodusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wodusiu

Wołacz
(hej!):Wodusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WoduśWoduś chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Woduś.
Dopiero do mnie dotarło, że Woduś już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Woduś.
Woduś tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WodusiaSzukałem linków do strony Wodusia.
Tata Wodusia sam opatrzył mi nogę.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wodusia.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wodusia.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wodusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WodusiowiCo tej Wodusiowi po głowie chodzi?
Kto wie, może Wodusiowi wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Wodusiowi magnes na lodówkę.
Proszę Wodusiowi nie dokuczać!
Powiedz wszystkim i Wodusiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
WodusiaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wodusia bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Wodusia ze zdumieniem.
Lubię Wodusia.
Spojrzał na Wodusia z zaciekawieniem.
Podchodzi, całuje Wodusia i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WodusiemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wodusiem.
Dorota spotkała się z Wodusiem.
Idę na spacer z Wodusiem.
Siedzieliśmy z Wodusiem na kanapie.
Oboje z Wodusiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WodusiuChciałam dowiedzieć się więcej o Wodusiu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wodusiu.
Kto dziś pamięta o Wodusiu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wodusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wodusiu.

Wołacz:
(hej!)
WodusiuDobranoc Wodusiu!
Hej Wodusiu!
Cześć Wodusiu!
Wodusiu! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Wodusiu!