Odmiana imienia Wiwinka przez przypadki

Wiwinka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiwinka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiwinki

Celownik
(komu? czemu?):Wiwince

Biernik
(kogo? co?):Wiwinkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiwinką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiwince

Wołacz
(hej!):Wiwinko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiwinkaAutorem artykułu jest Wiwinka.
Na drugie imię mam Wiwinka.
Jeśli jednak przegrasz, Wiwinka zostaje z nami.
Dopiero do mnie dotarło, że Wiwinka już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wiwinka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiwinkiNa korytarzu blisko pokoju Wiwinki stało kilka osób.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Wiwinki.
Od razu zobaczyła ich mama Wiwinki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wiwinki.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wiwinki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiwinceTego Wiwince było już za wiele.
Korzysta z okazji, by wyznać Wiwince miłość.
Mam nadzieję, że Wiwince również się podoba.
Co tej Wiwince po głowie chodzi?
Słoik z kawą wyleciał Wiwince z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
WiwinkęPatrzył na Wiwinkę z pełnym zgrozy podziwem.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wiwinkę bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Wiwinkę ze zdumieniem.
Nieśmiało gładzi Wiwinkę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Wiwinkę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiwinkąOboje z Wiwinką kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wiwinką.
Dorota spotkała się z Wiwinką.
Ja z Wiwinką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Wiwinką przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiwinceRozmawiam o Wiwince.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Wiwince.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Wiwince.
Kto dziś pamięta o Wiwince.
Myślał o Wiwince i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
WiwinkoCześć Wiwinko!
Dziękuję Wiwinko za rozmowę!
Wiwinko! Uważaj!
Dzień dobry Wiwinko!
Wiwinko! Gdzie jesteś?