Odmiana imienia Witaluś przez przypadki

Witaluś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Witaluś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witalusia

Celownik
(komu? czemu?):Witalusiowi

Biernik
(kogo? co?):Witalusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witalusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witalusiu

Wołacz
(hej!):Witalusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WitaluśZa chwilę wróci Witaluś z lasu.
Witaluś nie umie grać na gitarze.
Dziś Witaluś ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Witaluś chce pójść ze mną na spacer.
Jutro Witaluś wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WitalusiaZostało sto dni do narodzin Witalusia.
Postanowiłam zadzwonić do Witalusia i chłopaków.
Ręka Witalusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Tata Witalusia opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Rodzina Witalusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
WitalusiowiPrzyglądam się Witalusiowi.
Opowiadam Witalusiowi o swoich zainteresowaniach.
Ja na pewno przekaże swój procent Witalusiowi.
Witalusiowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Witalusiowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
WitalusiaPostaram się namówić Witalusia na spacer.
Nieśmiało gładzi Witalusia po włosach.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Witalusia.
Spoglądam na Witalusia.
Spojrzała na Witalusia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WitalusiemPracuję razem z Witalusiem.
Ja z Witalusiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Pracuję z Witalusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Witalusiem.
Siedzieliśmy z Witalusiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WitalusiuChcę wiedzieć, co myślisz o Witalusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Witalusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Witalusiu.
Nie wspomniałem na początku o Witalusiu.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Witalusiu.

Wołacz:
(hej!)
WitalusiuWitalusiu! Wróć do mnie!
Hej Witalusiu!
Dzień dobry Witalusiu!
Gdzie jesteś Witalusiu!?
Witalusiu! Uważaj!