Odmiana imienia Witalka przez przypadki

Witalka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Witalka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Witalki

Celownik
(komu? czemu?):Witalce

Biernik
(kogo? co?):Witalkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Witalką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Witalce

Wołacz
(hej!):Witalko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WitalkaNa drugie imię mam Witalka.
Autorem niniejszego tekstu jest Witalka.
Jutro Witalka wyjdzie ze szpitala.
Witalka ma katar i źle się czuje.
Witalka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WitalkiSzukałem linków do strony Witalki.
Rodzina Witalki wyprowadziła się.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Witalki.
Postanowiłam zadzwonić do Witalki i chłopaków.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Witalki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WitalceDzięki Witalce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Ja na pewno przekaże swój procent Witalce.
Coś muszę Witalce powiedzieć, stoi i czeka.
Witalce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mama przyznała rację Witalce.

Biernik:
(kogo? co?)
WitalkęPożegnali w końcu Witalkę i wyszli razem.
Spojrzałam na Witalkę jak dopisuje kolejne literki.
Na Witalkę spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Witalkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Witalkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WitalkąRazem z Witalką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Siedzieliśmy z Witalką przy basenie.
Ja z Witalką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Witalką śmieszną przygodę.
Pracuję z Witalką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WitalceZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Witalce.
Piszę o Witalce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Witalce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Witalce.
Mamrotał coś o Witalce, gdy podtrzymywał się ściany.

Wołacz:
(hej!)
WitalkoHej Witalko!
Dzień dobry Witalko!
Cześć Witalko!
Dziękuję Witalko za rozmowę!
Witaj Witalko!