Odmiana imienia Wisiunia przez przypadki

Wisiunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wisiunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wisiuni

Celownik
(komu? czemu?):Wisiuni

Biernik
(kogo? co?):Wisiunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wisiunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wisiuni

Wołacz
(hej!):Wisiuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WisiuniaWisiunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Mam na imię Wisiunia.
Ja i Wisiunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Na drugie imię mam Wisiunia.
Jutro Wisiunia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WisiuniPożyczę od Wisiuni samochód i możemy jechać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Wisiuni.
Dziadek Wisiuni w tym czasie miał chorą rękę.
Tata Wisiuni sam opatrzył mi nogę.
Zaproszenia na urodziny Wisiuni są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
WisiuniDzięki Wisiuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Mam nadzieję, że Wisiuni również się podoba.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wisiuni coś się stało.
Zszedłem z drogi Wisiuni i usiadłem w fotelu.
Napisałem wiersz dzięki Wisiuni.

Biernik:
(kogo? co?)
WisiunięWisiunię zaświerzbiały ręce.
Na Wisiunię spłynęła niewymowna ulga.
Kawę kupioną przez Wisiunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Chwyciła Wisiunię za rękaw płaszcza.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wisiunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WisiuniąZobacz wywiad z Wisiunią oraz innymi uczestnikami finału.
Ja z Wisiunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dwa dni temu miałam z Wisiunią śmieszną przygodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wisiunią.
Przez chwilę oboje z Wisiunią patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WisiuniZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wisiuni.
Piszę o Wisiuni.
Przygotowuje książkę o Wisiuni.
Nie wspomniałem na początku o Wisiuni.
Pamiętajmy o Wisiuni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.

Wołacz:
(hej!)
WisiuniuGdzie jesteś Wisiuniu!?
Cześć Wisiuniu!
Wisiuniu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Wisiuniu!
Dobry wieczór Wisiuniu!