Odmiana imienia Wisia przez przypadki

Wisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wisi

Celownik
(komu? czemu?):Wisi

Biernik
(kogo? co?):Wisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wisi

Wołacz
(hej!):Wisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WisiaDobrze, że Wisia grzecznie śpi.
Wisia nie umie śpiewać.
Co robi Wisia?
Moje drugie imię to właśnie Wisia.
Autorem artykułu jest Wisia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WisiSzkoda że Wisi prawie że w ogóle nie ma.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wisi.
Tata Wisi opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Wisi.
Zaproszenia na urodziny Wisi są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
WisiTym razem nie damy Wisi dojść do głosu.
Wisi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Wisi.
Mam nadzieję, że Wisi również się podoba.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wisi coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
WisięPatrzył na Wisię z pełnym zgrozy podziwem.
Pożegnali w końcu Wisię i wyszli razem.
Spojrzałem znacząco na Wisię.
Postaram się namówić Wisię na spacer.
Przyniesiona przez Wisię kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WisiąOboje z Wisią kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Wisią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Śpiewam z Wisią.
Pracuję razem z Wisią.
Razem z Wisią zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WisiChcę wiedzieć, co myślisz o Wisi.
Mowa oczywiście o Wisi.
Dyskutuję o Wisi.
Przy Wisi zapomniałem o wszystkim.
Związana jest z nią legenda o Wisi.

Wołacz:
(hej!)
WisiuCześć Wisiu!
Gdzie jesteś Wisiu!?
Dzień dobry Wisiu!
Wisiu! Uważaj!
Dobranoc Wisiu!