Odmiana imienia Wisenna przez przypadki

Wisenna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wisenna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wisenny

Celownik
(komu? czemu?):Wisennie

Biernik
(kogo? co?):Wisennę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wisenną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wisennie

Wołacz
(hej!):Wisenno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WisennaW domu Wisenna często urządza rodzicom pokazy mody.
Ma na imię Wisenna.
Jeśli jednak przegrasz, Wisenna zostaje z nami.
Dla mnie było już jasne, ze Wisenna umiera.
Wisenna ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WisennyTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wisenny.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wisenny.
Muszę pochwalić pomysł Wisenny.
Uroda Wisenny miała potężną moc.
Jadę do Wisenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
WisennieZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wisennie.
Opowiadam Wisennie o swoich zainteresowaniach.
Kto wie, może Wisennie wyjdzie do na dobre.
Powiedz wszystkim i Wisennie, że nic mi nie jest.
Wisennie udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
WisennęCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wisennę.
Spojrzałam na Wisennę.
Sierżant wpatrywał się w Wisennę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Wisennę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Przeprosiłam Wisennę i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WisennąA sytuacja z Wisenną rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Sprzątam pokój z Wisenną.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wisenną.
Obie z Wisenną postawiłyśmy na zmiany.
Razem z Wisenną znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WisennieDzisiaj chciałam napisać o Wisennie.
Warto także pomyśleć chwilę o Wisennie.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wisennie.
Ten wiersz jest o Wisennie.
Dziś napiszę o Wisennie.

Wołacz:
(hej!)
WisennoHej Wisenno!
Witaj Wisenno!
Dobranoc Wisenno!
Dzień dobry Wisenno!
Gdzie jesteś Wisenno!?