Odmiana imienia Wirginusia przez przypadki

Wirginusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirginusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirginusię

Celownik
(komu? czemu?):Wirginusi

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirginusiu

Wołacz
(hej!):Wirginusi!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirginusiaNa drugie imię mam Wirginusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wirginusia.
Wirginusia chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Wirginusia.
Jutro Wirginusia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirginusięZostało sto dni do narodzin Wirginusię.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wirginusię słychać.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wirginusię.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Wirginusię.
Póki co dodaję zdjęcia Wirginusię z wakacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirginusiDopiero teraz zrozumiałem, że Wirginusi coś się stało.
Przyglądam się Wirginusi.
Mama przyznała rację Wirginusi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wirginusi.
Dzięki Wirginusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
Widzę .
Patrzę na i nic nie rozumiem.
Kacper patrzył na ze zdumieniem.
Oszołomienie spadło teraz na i na moment odebrało mu wigor.
Widziałem dzisiaj z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Kasia z mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dorota spotkała się z .
Karolina miała się spotkać z przed szkołą.
Wymyśliłam z nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirginusiuPamiętajmy o Wirginusiu i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Wirginusiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Wirginusiu.
Mówimy tu oczywiście o Wirginusiu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Wirginusiu.

Wołacz:
(hej!)
WirginusiWitaj Wirginusi!
Dobry wieczór Wirginusi!
Gdzie jesteś Wirginusi!?
Wirginusi! Gdzie jesteś?
Dziękuję Wirginusi za rozmowę!