Odmiana imienia Wirginka przez przypadki

Wirginka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirginka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirginki

Celownik
(komu? czemu?):Wirgince

Biernik
(kogo? co?):Wirginkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirginką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirgince

Wołacz
(hej!):Wirginko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirginkaJak już wiecie mam na imię Wirginka.
Dobrze, że Wirginka grzecznie śpi.
Moje drugie imię to właśnie Wirginka.
Ja i Wirginka nie wiedziałyśmy, co robić.
Wirginka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirginkiTata Wirginki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Postawa Wirginki była zupełnie inna.
Dla Wirginki ten pies jest naprawdę bezcenny.
Jestem mamą Wirginki i jeszcze trojga innych dzieci.
Tata Wirginki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirginceSłoik z kawą wyleciał Wirgince z rąk.
Kupiłem Wirgince magnes na lodówkę.
Rozalia z troską przyglądała się Wirgince.
Przyglądam się Wirgince.
Opowiadam Wirgince o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
WirginkęZdjęcie przesłane przez Wirginkę.
Czekałam na Wirginkę w kawiarni.
W Wirginkę nagle coś wstąpiło.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wirginkę bardzo przyjaźnie.
Pożegnali w końcu Wirginkę i wyszli razem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WirginkąZostanę tu tylko z Wirginką i chłopakami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wirginką na krytym basenie.
Weekend spędzony z Wirginką był przesympatyczny.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wirginką.
Razem z Wirginką podążyłam na górne piętro za blondynką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirgincePiszę o Wirgince.
Mowa oczywiście o Wirgince.
Nie wspomniałem na początku o Wirgince.
W powrotnej drodze myślał o Wirgince.
Związana jest z nią legenda o Wirgince.

Wołacz:
(hej!)
WirginkoHej Wirginko!
Dobranoc Wirginko!
Wirginko! Wróć do mnie!
Wirginko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Wirginko!?