Odmiana imienia Wirgilek przez przypadki

Wirgilek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirgilek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirgilka

Celownik
(komu? czemu?):Wirgilkowi

Biernik
(kogo? co?):Wirgilka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirgilkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirgilku

Wołacz
(hej!):Wirgilku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirgilekWirgilek chce pójść ze mną na spacer.
Wirgilek tego nie widzi.
Jeśli jednak przegrasz, Wirgilek zostaje z nami.
Ja i Wirgilek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wirgilek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirgilkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wirgilka.
Rozalia podeszła do Wirgilka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Wirgilka.
Rodzina Wirgilka wyprowadziła się.
Wysyłam list do Wirgilka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirgilkowiCoś muszę Wirgilkowi powiedzieć, stoi i czeka.
Mama przyznała rację Wirgilkowi.
Opowiedziałam Wirgilkowi o przykrości która mnie spotkała.
Dzięki Wirgilkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Wirgilkowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
WirgilkaNieśmiało gładzi Wirgilka po włosach.
Podchodzi, całuje Wirgilka i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wirgilka.
W Wirgilka nagle coś wstąpiło.
Przed sesją zapytałam Wirgilka co lubi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WirgilkiemJa z Wirgilkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Oboje z Wirgilkiem wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Wirgilkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Weekend spędzony z Wirgilkiem był przesympatyczny.
Razem z Wirgilkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirgilkuJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Wirgilku.
Przez chwilę pomyślałam o Wirgilku.
Dyskutuję o Wirgilku.
Dobrze, że wspomniałeś o Wirgilku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Wirgilku.

Wołacz:
(hej!)
WirgilkuHej Wirgilku!
Dzień dobry Wirgilku!
Cześć Wirgilku!
Dobry wieczór Wirgilku!
Wirgilku! Uważaj!