Odmiana imienia Wirciżyruś przez przypadki

Wirciżyruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wirciżyruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wirciżyrusia

Celownik
(komu? czemu?):Wirciżyrusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wirciżyrusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wirciżyrusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wirciżyrusiu

Wołacz
(hej!):Wirciżyrusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WirciżyruśAutorem artykułu jest Wirciżyruś.
Wirciżyruś ma katar i źle się czuje.
Co robi Wirciżyruś?
Wirciżyruś nie umie śpiewać.
Moje drugie imię to właśnie Wirciżyruś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WirciżyrusiaPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wirciżyrusia słychać.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wirciżyrusia.
Jadę do Wirciżyrusia.
Przyglądałam się dłoniom Wirciżyrusia.
Muszę pochwalić pomysł Wirciżyrusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WirciżyrusiowiWirciżyrusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Tego Wirciżyrusiowi było już za wiele.
Dzięki Wirciżyrusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wirciżyrusiowi.
Ten nie pozostał dłużny Wirciżyrusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WirciżyrusiaPatrzy na Wirciżyrusia wyczekująco.
Wirciżyrusia natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wirciżyrusia.
Spojrzał na Wirciżyrusia z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Wirciżyrusia ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WirciżyrusiemObie z Wirciżyrusiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wirciżyrusiem.
Przez chwilę oboje z Wirciżyrusiem patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Wirciżyrusiem na kanapie.
Dorota spotkała się z Wirciżyrusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WirciżyrusiuPrzy Wirciżyrusiu zapomniałem o wszystkim.
To jest pieśń o Wirciżyrusiu.
Chciałbym być teraz przy Wirciżyrusiu.
Na koniec parę słów o Wirciżyrusiu.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Wirciżyrusiu.

Wołacz:
(hej!)
WirciżyrusiuWirciżyrusiu! Uważaj!
Dobranoc Wirciżyrusiu!
Dobry wieczór Wirciżyrusiu!
Cześć Wirciżyrusiu!
Witaj Wirciżyrusiu!