Odmiana imienia Wioletka przez przypadki

Wioletka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wioletka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wioletki

Celownik
(komu? czemu?):Wioletce

Biernik
(kogo? co?):Wioletkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wioletką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wioletce

Wołacz
(hej!):Wioletko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WioletkaDopiero do mnie dotarło, że Wioletka już tu jest.
Za chwilę wróci Wioletka z lasu.
Autorem artykułu jest Wioletka.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wioletka.
Ma na imię Wioletka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WioletkiPrzed domem Wioletki zauważyłem wózek z dzieckiem.
Ręka Wioletki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Póki co dodaję zdjęcia Wioletki z wakacji.
Prosimy o pomoc dla Wioletki.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Wioletki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WioletceNie wiem, co powiedzieć Wioletce.
Słoik z kawą wyleciał Wioletce z rąk.
Dzięki Wioletce mamy kolejny artykuł po polsku.
Kto wie, może Wioletce wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Wioletce.

Biernik:
(kogo? co?)
WioletkęObserwuję Wioletkę bardzo uważnie.
Na Wioletkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzy na Wioletkę wyczekująco.
Widzę Wioletkę.
Wioletkę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WioletkąJadę na wycieczkę razem z Wioletką.
Ja z Wioletką chcemy się przebrać za wampiry.
Obie z Wioletką miałyśmy ochotę skakać do góry.
Wieczorem z Wioletką znowu idziemy na spacer.
Zobacz wywiad z Wioletką oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WioletceZwiązana jest z nią legenda o Wioletce.
Zapraszam na film dokumentalny o Wioletce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wioletce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Wioletce.
Rozmawiam o Wioletce.

Wołacz:
(hej!)
WioletkoWioletko! Wróć do mnie!
Wioletko! Gdzie jesteś?
Wioletko! Uważaj!
Dobry wieczór Wioletko!
Gdzie jesteś Wioletko!?