Odmiana imienia Wincula przez przypadki

Wincula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wincula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Winculi

Celownik
(komu? czemu?):Winculi

Biernik
(kogo? co?):Winculę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Winculą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Winculi

Wołacz
(hej!):Winculo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WinculaWincula odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Mam na imię Wincula.
Dla mnie było już jasne, ze Wincula umiera.
Wincula ma katar i źle się czuje.
Autorem niniejszego tekstu jest Wincula.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WinculiNie ma Winculi.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Winculi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Winculi.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Winculi.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Winculi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WinculiSłoik z kawą wyleciał Winculi z rąk.
Nie wiem, co powiedzieć Winculi.
Ten nie pozostał dłużny Winculi.
Winculi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Winculi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
WinculęOdprowadziłam Winculę do wyjścia.
Podchodzi, całuje Winculę i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Winculę.
Kawę kupioną przez Winculę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Spotkałam Winculę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WinculąJadę z Winculą na dyskotekę.
Oboje z Winculą wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Winculą rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Dwa dni temu miałam z Winculą śmieszną przygodę.
Tym razem korespondowałam z Winculą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WinculiZastanawiam się czy powiedzieć mami o Winculi.
W powrotnej drodze myślał o Winculi.
A o Winculi to i słowa rzec nie umiał.
Myślał o Winculi i o swoim życiu.
Od ostatniego wpisu o Winculi wydarzyło się sporo.

Wołacz:
(hej!)
WinculoWitaj Winculo!
Dziękuję Winculo za rozmowę!
Dobranoc Winculo!
Dzień dobry Winculo!
Hej Winculo!