Odmiana imienia Wincentyna przez przypadki

Wincentyna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wincentyna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wincentyny

Celownik
(komu? czemu?):Wincentynie

Biernik
(kogo? co?):Wincentynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wincentyną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wincentynie

Wołacz
(hej!):Wincentyno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WincentynaZa chwilę wróci Wincentyna z lasu.
Wincentyna nie umie grać na gitarze.
Wincentyna odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Wincentyna już tu jest.
Autorem artykułu jest Wincentyna.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WincentynyPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wincentyny słychać.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wincentyny.
Muszę pochwalić pomysł Wincentyny.
Zaproszenia na urodziny Wincentyny są gotowe.
Rozalia podeszła do Wincentyny.

Celownik:
(komu? czemu?)
WincentynieZszedłem z drogi Wincentynie i usiadłem w fotelu.
Ten nie pozostał dłużny Wincentynie.
Proszę Wincentynie nie dokuczać!
Mam nadzieję, że Wincentynie również się podoba.
Zerwał jabłko i podał je Wincentynie.

Biernik:
(kogo? co?)
WincentynęSpojrzałam na Wincentynę.
Czekałam na Wincentynę w kawiarni.
Patrzył na Wincentynę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Wincentynę zaczęło to nieco irytować.
Patrzę na Wincentynę i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WincentynąSprzątam pokój z Wincentyną.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wincentyną na krytym basenie.
Obie z Wincentyną postawiłyśmy na zmiany.
Zginął w pojedynku z Wincentyną.
Kasia z Wincentyną mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WincentynieChcę wiedzieć, co myślisz o Wincentynie.
Myślę o Wincentynie.
To jest pieśń o Wincentynie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wincentynie.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Wincentynie.

Wołacz:
(hej!)
WincentynoWincentyno! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Wincentyno!?
Dzień dobry Wincentyno!
Wincentyno! Wróć do mnie!
Witaj Wincentyno!