Odmiana imienia Wincentka przez przypadki

Wincentka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wincentka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wincentki

Celownik
(komu? czemu?):Wincentce

Biernik
(kogo? co?):Wincentkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wincentką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wincentce

Wołacz
(hej!):Wincentko!

Przykłady deklinacji imienia Wincentka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wincentka

Na drugie imię mam Wincentka.
Jutro Wincentka wyjdzie ze szpitala.
Wincentka wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Wincentka już tu jest.
Autorem artykułu jest Wincentka.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wincentki

Uroda Wincentki miała potężną moc.
Wincentki siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Zostało sto dni do narodzin Wincentki.
Jadę do Wincentki.
Na korytarzu blisko pokoju Wincentki stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Wincentce

Napisałem wiersz dzięki Wincentce.
Musiałam się zwierzyć Wincentce.
Przyglądam się Wincentce.
Ja na pewno przekaże swój procent Wincentce.
Proszę Wincentce nie dokuczać!

Biernik (kogo? co?): Wincentkę

Patrzę na Wincentkę i nic nie rozumiem.
Zdjęcie przesłane przez Wincentkę.
Spojrzałam na Wincentkę.
Przed sesją zapytałam Wincentkę co lubi.
Wincentkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wincentką

Kasia z Wincentką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Zostanę tu tylko z Wincentką i chłopakami.
Sprzątam pokój z Wincentką.
Razem z Wincentką przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Zostaliśmy z Wincentką w salonie sami.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wincentce

Na koniec parę słów o Wincentce.
Piszę o Wincentce.
Wtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Wincentce.
Mamrotał coś o Wincentce, gdy podtrzymywał się ściany.
To jest pieśń o Wincentce.

Wołacz (hej!): Wincentko

Wincentko! Uważaj!
Cześć Wincentko!
Dobry wieczór Wincentko!
Dzień dobry Wincentko!
Dziękuję Wincentko za rozmowę!